Gdy miałam kilkanaście lat uwielbiałam książki takie jak „Dzika”. Napisane fajną polszczyzną, pełne dialogów, opowiadające o emocjach, młodzieńczych miłościach i konfliktach. I pełne różnorakich, niesamowitych przygód. Tym razem są to eksploracje drużyny harcerskiej i pewnej egzotycznej koleżanki imieniem Dzika.

Dzika to czarnoskóra dziewczyna, owoc miłości Polki i Afrykanina. Trudno jej żyć w kraju białych, którzy wyśmiewają się z jej koloru skóry. Na szczęście nie wszyscy. Dzika znajduje przyjaciół i uznanie. Jednym z nich jest harcerz Rafał, któremu Alicja wpada w oko i to całkiem serio. Oczywiście wszyscy bohaterowie przeżywają mnóstwo przygód i to o podtekstach kryminalnych. A poza tym to świetna książka o tolerancji i przyjaźni.
Autorka tej książki jest dziennikarką telewizyjną. Wydawała już kilka książek m. in. „Klasa pani Czajki” i „Tropiciele”. „Dzika” jest kontynuacją przygó harcerskiego zastępu, którego członkowie żyją i mieszkają na Saskiej Kępie.  warto również zwrócic uwagę na ilustracje Roberta trojanowskiego. One także nadają tej pozycji ducha, są żywe i przemawiają do wyobraźni.

Bożenna Szymańska
Gazeta Pomorska, Piątek, 6 lipca 2007