Strona główna
O MNIE
- Nagrody
KSIĄŻKI
OPOWIADANIA
WIERSZE
FELIETONY
FILMY
TEATR
DLA TELEWIZJI
- Detektyw warszawski
W MEDIACH
GALERIA
POBIERZ
SPOTKANIA AUTORSKIE
- Było, minęło
KSIĄŻKA Z AUTOGRAFEM
KONTAKT

MAŁGORZATA KAROLINA PIEKARSKA

pisarka, dziennikarka

Ukraina

Ukraina – wrzesień 2012

Ukraina – maj 2012

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie 2009

Krym 2009

Droga Lwów – Krym 2009

Lwów 2009

Print Friendly, PDF & Email

Od kwietnia 2015 było...

Today's Visits: 1 643
Razem odwiedzin: 4 105 166
Razem stron: 439

Sponsor mojej weny

Miodowa Manufaktura

Kup moje książki

Aktualności

5 numer Magazynu Literackiego „Książki” już do kupienia 11 czerwca 2020
4 numer Magazynu Literackiego „Książki” już do kupienia 10 maja 2020
Nowa (1/2020) “Wyspa” już do kupienia 3 maja 2020
Niepodległa Czytająca, czyli pisarze, wydawcy, księgarze, stowarzyszenia i organizacje o ratowaniu kultury 30 kwietnia 2020
Zostań w domu – czytaj książki 17 kwietnia 2020

Już w księgarni!

Kliknij na okładkę – przeniesiesz się do księgarni wydawcy.

Facebook

Kalendarz

Lipiec 2020
P	W	Ś	C	P	S	N
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

« Cze

Instagram!

mkpiekarska

pisarka, dziennikarka, blogerka, genealog. Matka Panicza Syna i „Żoniszcze” nieocenionego „Pana Menża”. Zwierzolub. Prezeska OWSPP. Lubi fotografować.

Z domowego muzeum. Żyrandol w gabinecie vel sali

Z domowego muzeum. Żyrandol w gabinecie vel sali poselskiej. 🤪 (12 głów wawelskich, które już tu pokazywałam są tuż nad nim). Renowację żyrandola z księstwa warszawskiego, czyli dorobienie ramion, które szlag trafił w czasie wojny, robił tata. Gilzy nowe, gdyż stare uległy zniszczeniu teraz w czasie remontu instalacji. Goście zawsze pytają mnie o buty. Cóż... z lewej strony mój pierwszy but. Z prawej pierwszy but Panicza Syna. Wierzę, że kiedyś przybędzie jakiś kolejny but. 🤪 Na szczęście! #zyrandol #domowemuzeum #but #żyrandol

Dzień psa. Kurza nóżka jest jedzona w moim łó

Dzień psa. Kurza nóżka jest jedzona w moim łóżku... #kurzanoga #kurzanozka #kurzanóżka #pies #jamnik #frytka #dzienpsa #dzieńpsa #międzynarodowydzieńpsa

Sąd mnie uniewinnił. Stwierdził, że nie mogła

Sąd mnie uniewinnił. Stwierdził, że nie mogłam jechać bez biletu autobusem jakimś tam w dniu, w którym byłam w Radziejowicach. 1,5 roku stresu za mną. Dziś 1 godzina w maseczce w sądzie. #sąd #sad #debilizm

Z domowego muzeum. Mama na zdjęciu zrobionym prz

Z domowego muzeum. Mama na zdjęciu zrobionym przez tatę. Dziś jej imieniny. Gdy byłam dzieckiem tego dnia od rana trwały przygotowania. Mama szykowała sernik w polewie czekoladowej, jajka półfaszerowane, sałatkę majonezową i inne frykasy. Po południu dom zapełniał się gośćmi. Przychodzili przyjaciele, znajomi, bliższa i dalsza rodzina. Wspominano i opowiadane anegdoty. Na podstawie jednej z nich napisałam w swoim czasie scenariusz mini-nowelki filmowej. Taki na 10 min. Może ktoś to kiedyś nakręci? Scenariusz odbiega od anegdoty. A jaka jest ta anegdota? Mama opowiadała, jak w czasie okupacji w Chełmie, koleżanki ciągnęły ją na ciastka. Mama nie miała pieniędzy, ale one zaproponowały jej interes:
- Pójdziesz do sklepu i spytasz po ile jest Olla-gum.
- A co to takiego?
- Takie coś z gumy, co panowie zakładają sobie tu i tu - powiedziały koleżanki.
- Ale po co? - spytała mama.
- Nie wiemy - odparły.
Mama nie znała wtedy przedwojennego dowcipu o tym, jak firma Bayer wykupiła plac na cmentarzu, postawiła na nim pomnik i napisała: „Tu leży Piperman. Żył 100 lat, gdyż używał aspiryny firmy Bayer”. Tymczasem Firma Olla-gum wykupiła większy plac tuż obok, postawiła na nim pomnik i napisała: „Tu nikt nie leży, gdyż jego ojciec używał prezerwatywy z firmy Olla-gum”.
Dlatego mama poszła do sklepu i spytała o ceną Olla-gum. Sprzedawca mało nie przewrócił się za ladą. Spytał:
- Po co ci to Halinka?
- Poprosił mnie jeden pan - odparła rezolutna czternastolatka, a usłyszawszy ile, wróciła do koleżanek. Stwierdziły że zasłużyła na ciastko, bo rzeczywiście to tyle kosztuje. One sprawdziły to już wcześniej. Poszły do cukierni. Jadły na schodach, bo w środku było „nur Für Deutsche”.
- I po ile były te Olla-gum? - spytał tata, gdy mama skończyła swoją opowieść.
- Maciej, nie pamiętam. Tyle lat minęło.
- I na darmo cię posłali - stwierdził, a goście ryknęli śmiechem.
Mama była lepszym opowiadaczem niż tata. Powinna była zostać aktorką. Szkoda że sama nigdy o tym nie pomyślała i że nikt jej tego nie podpowiedział. Ostatnie imieniny spędziła w szpitalu na Spartańskiej. Też był tort i koleżanki. Zmarła tydzień póz

- Przepraszam, czy mogłabym sprzątnąć biurko?

- Przepraszam, czy mogłabym sprzątnąć biurko?
- Widzisz, że śpię.
#kot #dom #szarlotek #gabinet #biurko #bałagan #sprzątanie #burdel

Śpią! #kot #pies #kotipies #piesikot #jamnik #sz

Śpią! #kot #pies #kotipies #piesikot #jamnik #szarlotek #frytka #sen #dom #gabinet

Z domowego muzeum (archiwum). W czasie remontu ins

Z domowego muzeum (archiwum). W czasie remontu instalacji znajduję różne rzeczy. To słuchowisko ojca. Odrzucone przez polskie radio. Nie wiem czy słusznie. Jeszcze nie przeczytałam. Remont nie sprzyja. #maciejpiekarski #domnasprzedaz #domnasprzedaż #słuchowisko #polskieradio #domowemuzeum #domowearchiwum

Z domowego muzeum. Ponieważ mnóstwo ludzi (zna

Z domowego muzeum. Ponieważ mnóstwo ludzi (znajomych także) publikuje w internecie świadectwa swoich dzieci i są to przeważnie świadectwa z czerwonymi paskami, dlatego chciałam niejako w kontrze pokazać moją maturę. Same trójki! Od góry do dołu! Widać to niebiesko na beżowym! Tak mi wpisała wychowawczyni w XVI liceum ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej w Warszawie, czyli Madame Barbara Sarankiewicz. Znajomi i nieznajomi! Hejtujcie! Czujcie się lepsi! Piszcie, że jestem debilem, głąbem i co tam chcecie! Jestem uodporniona! A Wy, rodzice trójkowiczów, nie martwcie się! To przeważnie my trójkowicze pchamy świat do przodu! Bo to my umiemy podnosić się z porażek! To my mamy w sobie upór dążenia do celu wbrew wszystkiemu! Kochajcie swoje dzieci ze słabymi świadectwami! To moi czytelnicy! To często bohaterowie moich książek. W życiu nie chodzi o to, by być najlepszym w szkole i mieć w niej najlepsze stopnie. Chodzi o to, czy umiemy iść dalej, gdy los rzuca kłody pod nogi. Trójkowicze to potrafią! Dlatego jeszcze raz: rodzice trójkowiczów, kochajcie swoje dzieci!!! I nie przejmujcie się tym szpanem ze świadectwami. Przecież nawet ci, którzy szpanują nigdy w dorosłym życiu nie zostali spytani o ten czerwony pasek. A nawet jeśli, to nie miał on żadnego wpływu na ich dorosłe życie! Całuję Was! Trójkowiczów i Waszych rodziców! Świat należy do nas! #domowemuzeum #swiadectwo #matura #świadectwo #świadectwomaturalne

Już! #wybory2020 #wyboryprezydenckie #wyboryprezy

Już! #wybory2020 #wyboryprezydenckie #wyboryprezydenckie2020 #wybory

Z Panem Menżem postanowiliśmy przybić sobie piątkę... 🤪 #wielkastopa #yeti #panmonz #panmonż #stopa #stopy

Tymczasem... z szafy zwisa futro... #kot #dom #sza

Tymczasem... z szafy zwisa futro... #kot #dom #szarlotek #szafa

I to jest selfie w windzie! Na fotelu! Na bogato!

I to jest selfie w windzie! Na fotelu! Na bogato! 🤪

Z domowego muzeum. To jest lampka, którą mój ta

Z domowego muzeum. To jest lampka, którą mój tata zrobił z... kałamarza. Jako lampka funkcjonuje już ponad 70 lat. Bardzo ją lubię. Kiedyś była moją lampką nocną. Teraz jest gabinetową. Najbardziej lubi ją mój kot. Widać to po jego kłakach na abażurze. Stoi z prawej strony mojego laptopa. Po prawej stronie kładę notes, w którym czasem coś notuję. Takie światło wystarczy. Z lewej strony laptopa, z której kładę książki, z których korzystam pisząc felietony, artykuły, recenzje czy eseje mam lampkę nowoczesną. Też kot ją lubi. On w ogóle lubi lampy. #lampa #kalamarz #kałamarz #domowemuzeum #lampka #lampkanocna

Z domowego muzeum. Gdyby nie remont instalacji ele

Z domowego muzeum. Gdyby nie remont instalacji elektrycznej trudno byłoby mi pokazać ten eksponat. 10 głów - miniaturowych kopii z sali poselskiej zamku na Wawelu pochodzi ze zbiorów mojej mamy. Zbierała je jako panna. Gdy wyszła za mąż za mojego tatę oboje uznali, że miejsce głów z kasetonami jest... na suficie. W ten sposób powstała taka podstawa, przez dziurkę wychodzą kable do żyrandola i hak do jego zawieszenia pod sufitem. Głów jest równo 10. Całość wisi w moim gabinecie. Po prostu też mam swoją „salę pod głowami”. 🤪 Również przyjmuję tu poselstwa 🤪
Oryginalny strop kasetonowy na Wawelu był autorstwa Sebastiana Tauerbacha i Hansa Sznycera. Pochodził z pierwszej połowy XVI wieku i został zniszczony w XVIII i na początku XIX wieku. Najpierw przez pożar, a potem przez Austriaków przerabiających zamkowe pomieszczenia na koszary. Oryginalnie głów było 194. Do dziś (dzięki m.in. Księżnej Izabeli Czartoryskiej) zachowało się 30. Ja mam 10. Mają ponad... 70 lat! #domowemuzeum #glowywawelskie #głowywawelskie #gabinet

Kot w śmieciach. Tak chciał! #kot #szarlotek #d

Kot w śmieciach. Tak chciał! #kot #szarlotek #dom #kosznaśmieci #kosznasmieci #gabinet

Z domowego muzeum w dniu ojca. 7 lat temu poproszo

Z domowego muzeum w dniu ojca. 7 lat temu poproszono mnie, bym do książki, z której dochód przeznaczony zostanie na szczytny cel napisała tekst zaczynający się od słów „każdego dnia”. Tekst napisałam. Został przyjęty. A potem... odesłano mi go, bo są w nim dwa dowcipy o papieżu. W tekst włożyłam całe swoje serce, bo był on rozmową z moim ojcem. Zaczynał się tak: „Każdego dnia smakuję życie od nowa, bo każdego dnia myślę, że to cudowne, że byłeś i strasznie smutne, że już nigdy Ciebie nie zobaczę. Jedno jest dobre – nadal możemy rozmawiać, bo przecież teraz wiesz wszystko, widzisz wszystko i zawsze jesteś przy mnie. Kiedy w końcu ubiegłego wieku odszedłeś do tak zwanej „niebieskiej redakcji”, w której pracują ponoć najlepsi dziennikarze, jedna z gazet opublikowała moje wspomnienie o Tobie. Napisałam wówczas, że „Większość ludzi chciałaby widzieć uczucia córka-ojciec w formie taniego melodramatu dla kucharek. Nic z tego. Między nami było inaczej. Bardziej po kumplowsku. I to od kiedy sięgam pamięcią, czyli dla mnie od zawsze.” A że życie to śmiech i płacz na przemian, więc sporo w naszych relacjach było momentów i smutnych, i wesołych.
Zawsze dużo rozmawialiśmy, choć był czas, kiedy nie odzywaliśmy się do siebie, na szczęście krótki. Jednak teraz rozmawiamy codziennie. Mówię głównie ja i staram się wsłuchać w siebie, by dowiedzieć się, co Ty byś mi na to powiedział. Wiem dobrze, co byś pochwalił i co zganił, ale pytam. Jakbym liczyła na to, że naprawdę odpowiesz, a ja naprawdę usłyszę Twój głos.Dziś chcę Ci powiedzieć, co przez te prawie czternaście lat się zmieniło. Zarówno w moim życiu, jak i na Saskiej Kępie, w Warszawie czy wreszcie w Polsce i na Świecie.” Ta rozmowa nada trwa, choć dziś mija już 21 lat, gdy odpowiedzi nie słyszę. Maciej Piekarski (1932-1999). Ojciec kochał dowcipy! Uczył też, żeby wyczuwać gdzie jaki można opowiedzieć. JP2 za życia zbierał dowcipy o sobie... Jestem pewna, że te dwa ocenzurowane ich obu by ubawiły. Ale cenzurujemy innych coraz bardziej. Dlaczego? Ze strachu. Nie ma nic gorszego niż strach! Tata uczył mnie odwagi i tego, by nie bać się mieć swoje zdanie. #maciejpiekarski #dzienojca #dzieńojca #wspomnienie #domowemuzeum

Z domowego muzeum. Pierścionek zaręczynowy babci

Z domowego muzeum. Pierścionek zaręczynowy babci Konstancji z Kurzyńskich. Dostała go sto lat temu od dziadka Juliana Steca. Niestety rubin mama utopiła w rozpuszczalniku do wywoływania zdjęć rtg. Ale któregoś dnia ten sztuczny wymienię na prawdziwy... Pierścionek był natchnieniem, gdy pisałam „Licencję na dorosłość”. To „ten” pierścionek podarował... No? Kto komu i gdzie? #pierscionek #domowemuzeum #pierścionek #licencjanadoroslosc #licencjanadorosłość

Z domowego muzeum. Srebrny kieliszek do wódki cz

Z domowego muzeum. Srebrny kieliszek do wódki cz. 2. To drugi z dwóch kieliszków przywiezionych w latach 20. przez pradziadka Ludwika Piekarskiego z Kaukazu. Kieliszek ma ponad sto lat. Ponieważ przyszła pora na dokończenie życiorysu jego najstarszego syna, a mojego dziadka Bronisława Piekarskiego, znajdującego się w archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, więc... czytajmy. Jak wyglądała jego dalsza edukacja na Kaukazie?
„Do przyjazdu do Baku W 1919 roku rozpocząłem prace nad sporządzaniem atlasu nieba zawierającego wszystkie gwiazdy widziany gołym okiem t.j. do 6ciu jak również mgławice i skupienia gwiezdne na obu półkulach. Pomimo trudności wynikających z braku odpowiednich materiałów w styczniu 1920 r. praca powyższa została ukończona. Niestety część map została skonfiskowana przez władze bolszewickie przy rewizji przeprowadzonej przy aresztowaniu mnie jako zakładnika polskiego wraz z misją p. ministra Filipowicza natychmiast po przewrocie kwietniowym.
Po wypuszczeniu mnie z więzienia i będąc zmuszone przez władze sowieckie do pracy, wstąpiłem do Bakińskiego portu początkowo jako rysownik-konstruktor, ale we dwa miesiące po objęciu przeze mnie rzeczonej posady zostałem przywołany na głównego konstruktora portu. Z tego okresu datują przeprowadzone przezemnie roboty, a mianowicie: wykonanie projektu przebudowy odlewni portowej i kierownictwo przebudowy sporządzenia projektu 10-cio tonowego elektrycznego suwaka i mniejsze pracy techniczne.
Z otwarciem możności powrotu do kraju wyjechałem w początkach sierpnia roku zeszłego, lecz zatrzymany przez władze sowieckie w Koziatyniu przejechałem granicę Polską zaledwie 19 stycznia r.b.” #bronislawpiekarski #bronisławpiekarski #kaukaz #domowemuzeum #kieliszek #ludwikpiekarski

Z domowego muzeum. Srebrny kieliszek do wódki cz

Z domowego muzeum. Srebrny kieliszek do wódki cz. 1. To jeden z dwóch kieliszków przywiezionych w latach 20. przez pradziadka Ludwika Piekarskiego z Kaukazu. Oba mają na pewno minimum sto lat i od tyłu lat są w rodzinie. Tylko raz piłam z jednego z nich wódkę. Służą do ozdoby. Rodzina Piekarskich: Ludwik Roch syn Michała i Zofia Konstancja z Ruszczykowskich córka Bronisława wraz z trzema synami: Bronisławem, Czesławem i Zbigniewem przebywali na Kaukazie w latach 1914-1921. Byli w Tyflisie (dziś Tbilisi), a także w Baku i Borżomi. Artykuł o tym, czym tam zajmował się pradziadek, ukaże się drukiem. Napisałam go w oparciu o rodzinne dokumenty. W archiwum Uniwersytetu Warszawskiego znalazłam w swoim czasie ręcznie napisany życiorys jego najstarszego syna, a mojego dziadka Bronisława, w którym m.in. napisał: „z powodu wyjazdu rodziców do Baku, zostałem przeniesiony do 1-ej państwowej szkoły handlowej którą ukończyłem w kwietniu 1920 roku przed przewrotem bolszewickim w Azerbejdżanie. Dążąc do wykorzystania wakacji letnich w lecie 1917 r. pracowałem na jedynej w Rosji fabryce terpentyny francuskiej w Borżomi. Po szczegółowym zaznajomieniu się z procesem fabrykacji terpentyny przeprowadziłam samodzielnie próby fabrykacji wyższych gatunków kalafonii zwieńczone pomyślnym rezultatem. Następnie z polecenia kierownika fabryki został przeze mnie napisany obszerny referat o fabrykacji terpentyny francuskiej pt. ‚Proizwodstwo francuskiego ekipaża w Borżomie’.
Po powrocie z rzeczonej fabryki do Tyflisu obszernie referowałem o fabrykacji terpentyny francuskiej w szkole handlowej wobec grona nauczycieli szkół Tyfliskich i uczni klas 6, 7 i 8 ilustrując referat przyniesionymi przeze mnie dla muzeum towaroznawstwo szkoły eksponatami. Jeszcze w klasie 6-ej zdecydowałam się poświęcić matematyce ścisłej udzielając większość czasu wolnego zajęciom z fizyki i matematyki. Po przyjęciu do klasy 7-ej zostałem powołany na asystenta profesorów fizyki i chemji w szkole handlowej kierując często się z polecenia wymienionych profesorów robotami laboratoryjnymi kolegów i uczni klas 6 i 8. c.d.n.
#bronislawpiekarski #bronisławpiekarski #kaukaz #domowemuzeum #kieliszek #ludwikpiekarski

W drodze do ptasiego azylu, w samochodzie, w pudełku ptak się po prostu obficie zesrał i zaczął latać po samochodzie! No to zatrzymaliśmy się przy wieeeelkim trawniku. Minutę siedział u Pana Menża w rękach i... poleciał! Została po nim wieeeelka kupa na dnie pudełka! I zdjęcia! #ptak #wypadek #szok #lot #dzięciołśredni #dzieciolsredni #dzieciol #dzięcioł

Load More... Follow on Instagram

Więcej o mnie

Mój blog “W świecie absurdów”
Mój projekt genealogiczny
Biuro detektywistyczne “Czucie i Wiara”
Pisarka w podróży
Warsztaty dziennikarskie
Bubloteka
Z życia Damy Fekaliowej
Mój fotoblog
Gra “Klasa pani Czajki”

Rodzina

Maciej Piekarski
Zacharjasz Muszyński
Listy do Skręcipitki
Dziewiętnastoletni marynarz

Szukaj

Archiwum wiadomości

Archiwum wiadomości

Przyjaciele

Proudly powered by WordPress | Theme: Yoko by Elmastudio

Top

Ta strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim można indywidualnie dostosować stronę do potrzeb czytelnika. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Akceptuj Odrzuć Więcej...

Privacy & Cookies Policy

Necessary Always Enabled