Szkolne obrazki

Drugie wydanie „Klasy pani Czajki”, podobnie jak pierwsze, cieszy się ogromnym powodzeniem wśród młodzieży, opowiada bowiem o sprawach bliskich nastolatkom – o trudach okresu dojrzewania, o kłopotach szkolnych i domowych, a przede wszystkim o pierwszych uczuciach i rozczarowaniach.
Najważniejszą osobą jest oczywiście pani Barbara Czajka (postać autentyczna, nauczycielka, której autorka zadedykowała swoją książkę), która przez trzy lata jest wychowawczynią grupki gimnazjalistów. Jest to osoba zasadnicza i surowa, która jednak w razie potrzeby potrafi przytulić i pocieszyć.
Sympatycznych postaci jest w książce więcej. I chociaż nie wszystkim współżycie z grupą układa się wzorowo, bo sporo w tej klasie indywidualności chadzających własnymi drogami, to pani Czajka potrafi zintegrować swoich uczniów.
Dodatkowym walorem jest umieszczenie akcji w konkretnym czasie i miejscu: szkoła znajduje się w Warszawie na Saskiej Kępie, bohaterowie wędrują istniejącymi ulicami, spotykają się w autentycznych miejscach. Chodzą do kina na ekranizację pierwszej części „Harry’ego Pottera”, a zaczytują się piątym tomem przygód małego czarodzieja i „Pamiętnikiem Księżniczki” Meg Cabot.
Książka jest napisana według najlepszych wzorów tego typu literatury, podobnie jak powieści Ożogowskiej, Bahdaja czy Niuziurskiego, dlatego chętnie sięgają po nią również rodzice nastolatków, bo choć bohaterowie posługują się telefonami komórkowymi, komputerami i pocztą elektroniczną, to przecież ich problemy niewiele się różnią od tych, jakie przeżywali ich rodzice w swoich szkolnych latach.
al

Nowy Tygodnik Popularny
Nr 24-26 (1216-1218)
15-29 VI 2008