MAŁGORZATA KAROLINA PIEKARSKA

pisarka, dziennikarka, historyczka sztuki – ambasadorka kampanii społecznej WypiszWyczytaj

Recenzja z bloga papierowy azyl

loAutor: Małgorzata Karolina Piekarska
Tytuł: LO-teria
Wydawnictwo: Nowy Świat

Ocena:
Pierwsza część „Klasa Pani Czajki” co prawda nie zachwyciła mnie, ale autorka zaciekawia i chciałam poznać dalsze części, zwłaszcza, że do bohaterów przywiązałam się. Co z tego wynikło? Czy LO-teria jest lepsza czy może gorsza niż poprzedniczka?
Bohaterowie „Klasy pani Czajki” idą do liceum. Muszą się rozdzielić, ale nadal utrzymują kontakty. Nawiązują się również nowe przyjaźnie i antypatie. Przeżywają mnóstwo przygód i pokonują pułapki losu. Stają przed wieloma trudnymi wyborami i często nawet najprostsze rzeczy w ich życiu się komplikują.
Ta część podobała mi się o wiele  bardziej. Autorka ma o wiele lepszy warsztat pisarski i to widać. Styl już nie jest taki nudny i ciągnący się,  a akcja o wiele bardziej żywsza.  Kilka razy bardzo się zaskoczyłam, ponieważ jest tu wiele zwrotów akcji.  O tej książce nie mogłabym już powiedzieć, że jest przewidywalna i banalna, bo z pewnością taka nie była.  Również problemy, które w „Klasie Pani Czajki” były dość błahe, w „LO-terii” są o wiele poważniejsze. Autorka obala stereotypy i pokazuje młodzieży, że w życiu nie wszystko jest takie kolorowe.
Duży plus dla autorki za to, że kontynuowała przygody bohaterów z poprzedniej części, ale wprowadziła również nowe postacie oraz ułożyła starym bohaterom, którzy wcześniej byli na drugim planie nowe przygody. Miło było poczytać o niby tych samych, a jednak innych, bo starszych, poważniejszych i mądrzejszych bohaterach.
Duży plus również za humor, który pojawił się i w części poprzedniej, ale i tu jest go sporo. Często przy czytaniu wybuchałam głośnym śmiechem. Wprowadzone jest tu również wiele kawałów i żartów, które wypowiadają bohaterzy i  to takich naprawdę śmiesznych i mało znanych.  Na pewno książka poprawia humor 🙂
Polecam przeczytanie obu części, bo spędzicie przy nich miło czas. Nie są może krótkie, ale czyta się bardzo szybko, ponieważ język jest lekki i młodzieżowy. Powieść odpręża i nie zanudza, więc jest dobra na przerwę między ambitniejszą literaturą 🙂

http://papierowyazyl.blogspot.com/2012/02/33-lo-teria.html