Po wielu perypetiach zdecydowałam się uruchomić pisane dla żartu opowieści o Damie Fekaliowej w formie osobnego projektu w internecie.

Projekt „Z życia Damy Fekaliowej” jest literacką próbą opisania w żartobliwy sposób przygód mojej suczki – jamniczki Frytki i kota Szarlotka oraz mieszkających z nimi domowników, którymi oprócz mnie są: Pan Monż oraz Panicz Syn.
Tytułowa „Dama Fekaliowa” to oczywiście Frytka, a nazwa? Cóż…
Po mniej więcej dwóch tygodniach od przybycia Frytki do domu musieliśmy Szarlotkowi kupić nową kuwetę i to taką z drzwiczkami, gdyż szybko okazało się, że dopadło ją „Fekalne zauroczenie”, a może… zamroczenie? W każdym razie może i taniej jest, gdy zamiast faszerować psa żwaczem wołowym zjada on koci kał, ale… wolimy jednak żwacza. Mimo jego tych wszystkich wątpliwych walorów zapachowych.
Posty są często pisane w sposób prowokacyjny. I radziłabym, dla zdrowia psychicznego czytelnika, nie odbierać wszystkiego dosłownie.
Początkowo wpisy były zamieszczane przeze mnie na prywatnym profilu na portalu Facebook, ale ze względu na dużą liczbę fanów historii o Damie Fekaliowej i równie dużą liczbę antyfanów, z których kilku nawet wyrzuciło mnie z grona znajomych, bo zgorszyli się, a także śmiertelnie na mnie obrazili (że też pisarka pisze o fekaliach) zdecydowałam się stworzyć taką stronę.
Opowieści można czytać pod adresem: https://fekaliowa.blogspot.com/

No i tak na koniec. Oto bohaterka, czyli tytułowa Dama Fekaliowa w obiektywie fotografki Doroty Gorczycy-Woźniak. Widać, że Dama. Nie widać, że Fekaliowa. No i dobrze.