I znowu kolejna recenzja. Autorką jest czytelniczka, która zna poprzednie części.
Książkę chciałam czytać długo, nawet sobie robiłam przerwy, ale tylko na chwilę, bo już po kilku minutach znowu sięgałam i czytałam. Bardzo trudno było mi się znowu z nimi rozstać. Nie wiem czemu, ale ta seria ma w sobie to coś, co sprawia, że oni wszyscy, stają się bardzo autentyczni, i przeżywa się wydarzenia, jakby były prawdziwe. Szkoda, że już za mną lektura. Może kiedyś, będę miała czas, żeby przeczytać wszystkie, jedna po drugiej. Bardzo polecam tę serię, jest świetnie i życiowo napisana.
To niezwykle ważne dla mnie, że 2,5 roku po ukazaniu się książki ktoś o niej jeszcze pisze.
(…) polska pisarka, dziennikarka prasowa i telewizyjna, napisała osobisty reportaż na temat niby znany („Polskie Drogi”, Janko „Mała Zagłada”), lecz mało obecny w świadomości czytelników, co również potwierdza wynik na LC po trzech latach 6,91 (11 ocen i 4 opinie). A szkoda, bo temat niezwykły, a ponadto, jak czytam w notce wydawcy: „… Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie: czy wojna i jej okrucieństwo istnieją tylko dopóki żyje ostatni świadek?…” (…) Ja natomiast książkę polecam, bo temat ciekawy, a wykonanie nie tylko dobre, lecz również wielce wzruszające, a to większości czytelników się podoba.
Tym razem recenzja z Magazynu Literackiego Książki.
można sięgnąć po ten tom bez znajomości poprzednich, nie przeszkadza to w zrozumieniu akcji. Podobnie nie ma znaczenia wiek czytającego. Lektura dostarczy frajdy i przykuje uwagę również dojrzałych czytelników. Pisarka, dziennikarka, blogerka i stała felietonistka „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI” pisze z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru, przytaczając barwne i niezwykle zabawne epizody.
Młodzi bohaterowie, jak przyznała sama autorka, noszą imiona kolegów syna autorki‚ a wiele sytuacji opisanych w książce jest z życia wziętych. Pisarka jest bowiem uważną słuchaczką i obserwatorką, potrafi patrzeć na świat z wielką uwagą i wnikliwością, ma też znakomity dar opowiadania, a jej opowieści są wiarygodne. W atrakcyjny sposób kreśli obraz życia wkraczającej w dorosłość młodzieży. Nowe znajomości, studia, przeprowadzka do innego miasta, pierwsza praca, zauroczenia, przyjaźnie wystawiane na próbę, ale i intrygi, kompleksy, trudne relacje z rodzicami. Autorka nie ucieka od trudnych spraw i współczesnych zjawisk społecznych, takich jak przemoc w rodzinie czy pedofilia.
Nowy numer Magazynu Literackiego juz w księgarniach, a w środku m.in.
Kingowiec – tylko jeden taki wariat
Moim pierwszym horrorem był Manitou Grahama Mastertona, przeczytany po kryjomu w wieku jedenastu lat. Na Stephena Kinga trafiłem trochę później, bo Miasteczko Salem, wydane przez Amber w 1991 roku, przeczytałem, mając trzynaście lat.
Ta lektura spowodowała, że zacząłem szukać właśnie książek Kinga. Pierwszy autograf Stephena Kinga dostałem w prezencie od kolegi, pod koniec 2006 roku. Jest to podpisany bookplate z brytyjskiej trasy promującej powieść Historia Lisey i jako pierwszy jest mi szczególnie bliski, dlatego stoi wyeksponowany na półce. Aktualnie mam około 40 autografów, głównie w wydaniach limitowanych. Może się to wydawać dużo, dodam jednak, że kolekcjonerzy z USA autografy liczą w setkach! – o swojej pasji kolekcjonerskiej w cyklu Prywatne Biblioteki opowiada Sebastian Kubańczyk.
Nigeria literaturą płynąca
To nagrody i sukcesy finansowe w USA i Wielkiej Brytanii stały się nowymi wyznacznikami polskiego spojrzenia na światową literaturę. Miało to swoje plusy. W XXI wieku zmieniło się nastawienie tamtych środowisk do Afryki i tamtejszych pisarzy. Posługujący się językiem angielskim pisarze z Karaibów, Jamajki czy krajów afrykańskich zaczęli być nagradzani, modni i popularni. Wcześniej to stereotypy na temat szeroko pojmowanej kultury afrykańskiej dyktowały dyskusje o tym kontynencie. I nie wynikało to nawet z wciąż powszechnego rasizmu. A przynajmniej nie tylko z niego – o tym, czy warto znać literaturę tworzoną przez pisarzy krajów afrykańskich pisze Tomasz Gardziński
Literackie inspiracje
Intymna opowieść o Nedjeljce to fikcja, ale ulokowana w udokumentowanych i sprawdzonych ramach historycznych. W tym celu wybrałam się nawet do Splitu, do Chorwacji, na miesięczny pobyt. Chciałam mieć możliwość poznania realiów przestrzeni, w której się urodziła, wzrastała i dojrzewała Nedjeljka zanim wyjechała na Sycylię. To było pewnego rodzaju wyzwanie, chciałam podjąć temat już prawie zapomniany, przynajmniej na terytorium byłej Jugosławii: II wojna światowa, partyzantka, tworzenie nowego porządku społecznego, ideałów generacji wyrosłej w trakcie wojny. Oczywiście historię chciałam ująć z perspektywy postaci, z emocjonalnego i jednostkowego punktu widzenia Nedjeljki. W ten sposób chciałam dotrzeć do istoty odczuwania człowieka kryjącego o wiele głębsze warstwy niż te widziane na powierzchni – rozmowa Lilli Moroz-Grzelak z Lidiją Dimkovską, autorką książki Non-Oui
Książki miesiąca
Roztrzaskane lustro. Upadek cywilizacji zachodniej Wojciecha Roszkowskiego
Prawie nic. Józef Czapski. Biografia malarza Erica Karpelesa
Hodowla Katarzyny Ryrych
Wojenne lalki Marysi Małgorzaty J. Berwid
Proponujemy także:
Wydarzenia
Bestsellery z komentarzem Krzysztofa Masłonia
Chicos de Varsovia, czyli argentyńska opowieść nie tylko o Powstaniu Warszawskim
Podróż do korzeni – rozmowa z Aną Wajszczuk, autorką książki Chicos de Varsovia
Początek, środek i koniec, czyli wróćmy do Arystotelesa – felieton Małgorzaty Karoliny Piekarskiej
Wydawnicze perełki: Maszyny Leonarda
Historie i postaci mało znane – rozmowa z Krzysztofem Janem Drozdowskim
Ekran wspomnień – felieton Tomasza Zaperta
Spłycacz na płyciźnie – felieton Grzegorza Sowuli
Strategia białych plam: Anioł w domu, mrówka w fabryce
Prywatny fin de siecle: O zmierzchu Therese Bohman
Charyzma społecznika: Lekki bagaż Anny Cieplak
Lektury przy stole
Maria Kulik rekomenduje czytelnikom Na pomoc, Patrycjo Agnieszki Urbańskiej
Książka zaczyna się od okładki – książki dla dzieci poleca Anna Czarnowska-Łabędzka
Recenzje nowości wydawniczych
10 kwietnia 2019
by Małgorzata Karolina Piekarska 0 comments
Dla czytelników, którzy jeszcze nie skończyli liceum, ale już myślą nad przyszłością, niniejsza powieść będzie przestrogą przed tym, co na nich czeka i swoistym przewodnikiem po wszystkim, co nadchodzi. Dla odbiorców, którzy weszli w ten etap, co bohaterowie, stanie się przyjaciółką, z którą mogą się identyfikować. Dla starszych zaś, tych, którzy podobne sprawy mają za sobą, „Licencja na dorosłość” okaże się sentymentalnym, ale też i odartym ze złudzeń, jakie można by mieć, powrotem do okresu, który reżyser Kevin Smith określił mianem czasu, kiedy wszystko boli najbardziej i dotyka człowieka do żywego. I tymi słowami najkrócej można by podsumować całość.
Ta strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim można indywidualnie dostosować stronę do potrzeb czytelnika. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. AkceptujOdrzućWięcej...
