W Nowym Kurierze Zamojskim ukazała się relacja Kazimierza J. Latucha z premiery książki “Syn dwóch matek” w Domu Spotkań z Historią.
„Był 1976 rok, gdy otworzyłeś szufladę biurka, które należało kiedyś do Twojego ojca, a mojego dziadka Bronisława Piekarskiego, a przedtem należało do Twojego dziadka, a mojego pradziadka Ludwika Piekarskiego. Dziś należy do mnie. Trzymam w nim inne rzeczy, niż Ty trzymałeś. Ale jest to dokładnie to samo biurko. Dla mnie świadek historii. Mimowolny i niemy współautor wszystkich moich książek i artykułów. Biurko – klucz do przeszłości”. („Syn dwóch matek”, s. 27).
26 stycznia 2017 r. w Domu Spotkań z Historią w Warszawie odbyło się autorskie spotkanie premierowe wokół książki „Syn dwóch matek” Małgorzaty Karoliny Piekarskiej oraz jej ojca Macieja Piekarskiego. Książka, wydana nakładem Wydawnictwa Trzecia Strona (seria: „Reportaż! Fakty to nie wszystko”), opowiada o wojennych i powojennych losach Jana Tchórza, Dziecka Zamojszczyzny z Chomęcisk Małych, uratowanego z tzw. transportu śmierci w Warszawie przez Janinę i Antoniego Piekarskich – dziadków Małgorzaty Karoliny Piekarskiej, rodziców Macieja Piekarskiego.
Książka „Syn dwóch matek” to historia o zagładzie Zamojszczyzny pokazanej przez pryzmat losów Jana Tchórza, dziś gospodarza we wsi Borowina Starozamojska, wtedy dwuipółletniego chłopca dwukrotnie wydzieranego od matki: raz – biologicznej, drugi raz – adopcyjnej. To także historia o osobistym przeżywaniu tego dramatu przez Autorkę, która jako dziewięcioletnia dziewczynka odkryła tę rodzinną historię».
Podczas spotkania rozmowę z Autorką o niezwykłej historii dwóch rodzin, których losy zostały splecione podczas II wojny światowej za sprawą chłopca z Chomęcisk Małych, obecnie mieszkańca wsi Borowina Starozamojska w gminie Stary Zamość – Jana Tchórza, oraz o kulisach powstawania bardzo osobistej książki prowadziła urocza dziennikarka TVP Miłka Skalska. Fragmenty książki „Syn dwóch matek” odczytali aktorzy Zachariasz Muszyński i Barbara Dziekan: Zachariasz Muszyński odczytał fragment tekstu napisanego przez Macieja Piekarskiego, Barbara Dziekan – napisanego przez Małgorzatę Karolinę Piekarską. Całość spotkania uświetnił pokaz zdjęć z domowego archiwum rodzinnego Autorki, które pozwoliły zajrzeć za karty książki i zobaczyć bohaterów opowieści. Przybyli na spotkanie mieli także okazję obejrzenia fragmentu filmu dokumentalnego „Dzieci Zamojszczyzny” w reżyserii Hanna Etemadi i Zofii Kunert według scenariusza Hanny Etemadi (Telewizja Polska S.A. Oddział w Lublinie i Dział Form Dokumentalnych Program 2 TVP S.A., 1999). Pokazany fragment dotyczy rozmowy Macieja Piekarskiego i Jana Tchórza.
„Najpierw był tekst mojego zmarłego w 1999 roku ojca. Reportaż „Wojenne losy rodziny Tchórzów” napisał w 1978 roku. Miał do tego tekstu i tej historii niezwykle emocjonalny stosunek. Nic dziwnego. To jego rodzice, a moi dziadkowie w 1943 roku wzięli z sierocińca dziecko, które pochodziło ze słynnego, jadącego podobno do Oświęcimia transportu śmierci. Nikt nie znał jego imienia ani pochodzenia. Po Sadybie, gdzie mieszkali dziadkowie, krążyły zresztą plotki, że to Żyd, bo czarny i z czarnymi oczkami. A przecież za przechowywanie Żyda w okupowanej Polsce groziła kara śmierci. Jan Tchórz to po prostu mój stryj” („Syn dwóch matek”, s. 8).
Maciej Paweł Piekarski (ur. 21 października 1932 w Warszawie, zm. 14 czerwca 1999 tamże) – historyk sztuki, dziennikarz, publicysta, varsavianista, autor wspomnień z lat 1939-1945 pt. „Tak zapamiętałem” (PIW, 1979) – syn Bronisława Piekarskiego i Janiny z Adamskich, ojciec pisarki i dziennikarki Małgorzaty Karoliny Piekarskiej.
Małgorzata Karolina Piekarska (ur. 24 lipca 1967 w Warszawie) – pisarka, dziennikarka prasowa i telewizyjna, przewodnicząca oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, autorka książek „Klasa pani Czajki” (2004, Aga-Press), „Dziewiętnastoletni marynarz” (2005, Finna), „Tropiciele” (2006, Nowy Świat), „Czucie i Wiara, czyli warszawskie duchy” (2015, Wydawnictwo LTW) i innych.
Warszawa, 28 stycznia 2017
Kazimierz J. Latuch
Źródło: “Nowy Kurier Zamojski” Nr 7(77). Zamość, 31 stycznia 2017
http://